Alkan & Ahu'nun Masalsı Aşkı

Zamanın, rüzgarla dans ettiği bir şehirde, Alkan ve Ahu adında iki güzel yürek birbirini bulmuş. Onların aşkı, yıldızların denize düşen yansımaları gibi parlak ve sonsuzdu. Alkan, Ahu’yu ilk gördüğünde zaman durmuştu sanki. Ahu'nun gözleri, geceyi delip geçen yıldızlar gibi ışıldıyordu. Ve o an, Alkan bir şey fark etti: Hayatında eksik olan her şey, Ahu’nun gülüşünde tamamlanıyordu. Günler, aylar geçti… Onların sevgisi, baharda filizlenen çiçekler gibi büyüdü, kök saldı. Sonunda, Alkan Ahu'nun ellerini tuttu ve “Benimle bir ömür yürür müsün?” diye sordu. Ahu’nun gözleri parladı, dudaklarından dökülen tek bir kelimeyle tüm evren güzelleşti: “Evet!” Düğün günü geldiğinde gökyüzü bile bu aşka şahit olmak istercesine pırıl pırıl aydınlandı. Bembeyaz gelinliği içinde Ahu, bir rüyanın içinden çıkmış gibiydi. Alkan ise, gözlerini ondan alamıyor, her bakışıyla Ahu’ya sonsuz sevgisini fısıldıyordu. Tam nikah masasında, “Evet!” dediklerinde, bir esinti geçti… Sanki rüzgar bile onların mutluluğunu kutluyordu. Konuklar alkışlarla onları sararken, Alkan Ahu’nun elini sıkıca tuttu. Bu eller, artık bir daha hiç ayrılmayacaktı. Ve o gece, dans pistinde süzülen bu iki yürek, aşklarının şarkısını rüzgara fısıldadı. Herkes onların birbirine nasıl baktığını gördü ve anladı… Bu sadece bir düğün değildi, bu bir masalın başlangıcıydı. Ve masallar gibi… Onlar sonsuza kadar mutlu yaşadılar.